ՇՈՒՆՇԱՆՈՐԴԻ ԿԱՏՈՒ…
ԱՆՈՒՇ ՆԱԳԳԱՇԵԱՆ
Տասնեւութ հոգիով սկսաւ մեր պարախումբը, ինն զոյգ էինք եւ աննման պարուսոյց մը՝ Սասունը…
Անունը Գէորգ էր, բայց Սասուն կը կանչէինք, ո՛չ միայն որովհետեւ սասունցի էր, այլեւ Գէորգներու շարք մը ունէինք եւ զանազանելու համար մէկը միւսէն, իւրաքանչիւրը իրեն յարմար անունով մը կնքած էին։