ՍՈՒՐԲ ԳԻՐՔԻ ՄԷՋ ԳՈՐԾԱԾՈՒԱԾ ԱՅԼԱԲԱՆԱԿԱՆ ԳԼԽԱՒՈՐ ԲԱՌԵՐ - Ա. -

Սուրբ Գիրքի մէջ իբրեւ նշանակութիւն եւ այլաբանութիւն գործածուած բառեր կը ներկայացնենք ստորեւ, որոնք պիտի նպաստեն Սուրբ Գիրքի ընթերցումի դիւրութեամբ մեկնաբանութեան։

ԱԿՆ. այսինքն՝ պատուական քար կամ գոհար. նշանակ է շքեղութեան եւ գեղեցկութեան. (ՅԱՅՏ. ԻԱ 19-21)։

ԱՂԵՂ. նշանակ է պատերազմի եւ յաղթութեան. (ՅԱՅՏ. Զ 2), եւ քանի որ կրնայ կորանալ կամ ծռիլ, կը նշանակէ նաեւ «նենգութիւն». (ՈՎՍ. Է 16)։

ԱՆԴՐԱՆԻԿ. կը նշանակէ զայն՝ որ իշխանութիւն ունէր իր եղբայրներուն վրայ. (ԾՆՆԴ. ԻԷ 37), կամ զայն՝ որ իր ընտանիքին Քահանան էր. (ԹՈՒ. Ը 18, 19)։ Դարձեալ կը նշանակէ զայն՝ որ Աստուծոյ նուիրեալ էր. (ԵԼ. ԺԳ 2, 13), եւ իր հօր զօրութեան սկիզբը ըլլալով՝ երկու բաժին կ՚առնէր ժառանգութեան մէջ. (Բ ՕՐ. ԻԱ 17)։ Նաեւ. (ՀՌՈՄՎ. Ը 29) եւ (ԿՈՂ. Ա 15), ուր Քրիստոսի կը տրուի այս տիտղոսը։

ԱՆՏԱՌ. կը նշանակէ «քաղաք» կամ «թագաւորութիւն». (ԵՍ. Ժ 18, 19, 34, ԼԲ 19), (ԵՐԵՄ. ԻԱ 14), (ԵԶԵԿ. Ի 46, 47)։

ԱՇՏԱՆԱԿ կամ ՃՐԱԳ. նշանակ է լոյսի, ուրախութեան, ճշմարտութեան եւ կառավարութեան. (ՅԱՅՏ. Բ 5), նաեւ՝ (ԵԼՔ. ԻԵ 31, 32)։ (Գ ԹԱԳ. ԺԱ 36) եւ (ՍԱՂՄ. ՃԼԲ 17)ի մէջ ՃՐԱԳ կը խորհրդանշէ «յաջորդ»։

ԱՉՔ. նշանակ է գիտութեան, հաւատարմութեան եւ փառքի. (ԶԱՔ. Դ 10), դարձեալ, առաջնորդութեան (ՅՈԲ. ԻԹ 15)։ ԶԱՐ ԱՉՔ կը նշանակէ «նախանձ» (ԱՌԱԿ. ԻԳ 6), (Բ ՕՐ. ԺԵ 9), ԲԱՐԻ ԱՉՔ՝ առատաձեռնութեան. (ԱՌԱԿ. ԻԲ 9)։

ԱՐԲԵՑՈՒԹԻՒՆ. նշանակ է մեղքերու յիմարութեան (ԵՐԵՄ. ԾԱ 7) եւ թմրութեան՝ որուն մէջ կը ձգէ մարդը Աստուծոյ բարկութիւնը. (ԵՍ. ԻԹ 9)։

ԲԱԲԻԼՈՆ. կը նշանակէ՝ Եկեղեցւոյ կռապաշտ եւ հալածիչ թշնամի. (ԵՍ. ԽԷ 6), (ՅԱՅՏ. ԺԷ 5, 6, 18)։

ԲԱԶՈՒԿ. կը նշանակէ զօրութիւն կամ կարողութիւն. (ՍԱՂՄ. Ժ 15), (ԵՍ. ԾԱ 9). իսկ ՄԵՐԿԱՑԱԾ ԲԱԶՈՒԿ կը նշանակէ գործադրուած կարողութիւն. (ԵՍ. ԾԲ 10)։

ԲԱՆԱԼԻ. կը նշանակէ իշխանութիւն, բանալու եւ գոցելու պաշտօն. (ԵՍ. ԻԲ 22), (ՅԱՅՏ. Ա 18, Գ 7, Ի 1)։

ԳԱԶԱՆՆԵՐ. նշանակ են բռնաւոր եւ յափշտակիչ զօրութեան կամ սոսկ աշխարհային զօրութեան. (ԴԱՆ. Է 3, 17), (ԵԶԵԿ. ԼԴ 28), զոր օրինակ՝

ԱՌԻՒԾ. կը նշանակէ իշխանութիւ եւ ազդեցութիւն ունեցող. (ԱՄՈՎՍ. Գ 8), (ԴԱՆ. Է 4), (ՅԱՅՏ. Ե 5)։

ԱՐՋ. նշանակ է յիմար եւ գազանաբարոյ թշնամիի. (ԱՌԱՐ. ԺԷ 12), (ԵՍ. ԺԱ 7), (ԴԱՆ. Է 5) եւ (ՅԱՅՏ. ԺԳ 2)։

ԻՆՁ կամ ԸՆՁԱՌԻՒԾ. յովազառիւծ կը նշանակէ՝ անգութ եւ նենգաւոր հակառակորդ (ԵՍ. ԺԱ 6), (ԵՐԵՄ. Ե 6), (ԴԱՆ. Է 6), (ԱՄԲ. Ա 8) եւ (ՅԱՅՏ. ԺԳ 2)։

ԼԵՒԻԱԹԱՆ կամ ՎԻՇԱՊ. (ԵՍ. ԻԷ 1, ԾԱ 9), (ԵԶԵԿ. ԻԹ 3, ԼԲ 2), (ՍԱՂՄ. ՀԴ 13, 14) կը նշանակէ՝ Եգիպտոս, կամ որեւէ աստուածամարտ զօրութիւն. (ՅԱՅՏ. ԺԲ 9 եւ ԺԳ 4)։

Ուրիշ անասուն-անբան կենդանիներէն եւս.

ՁԻ՝ նշանակ է պատերազմի եւ աշխարհակալութեան վերաբերեալ գործերու, (ԶԱՔ. Ժ 3). դարձեալ, արշաւներու (ՅՈՎԵԼ. Բ 4)։

ՁԻ ՀԵԾՆԵԼ կը նշանակէ՝ իշխանութիւն ունենալ (ԱՄԲ. Գ 8)։

ԵՐԿՈՒ ՁԻԱՒՈՐ կը նշանակէ՝ Կիւրոս եւ Դարեհ (ԵՍ. ԻԱ 7)։

ՄԱՐԱԽ՝ կը նշանակէ թշնամի եւ աշխարհաւեր զօրք. (ՅՈՎԵԼ. Ա 4) «Մարախներուն թագաւորը» կոչուած է Աբադոն կամ Ապողղիոն, այսինքն՝ կորուսիչ կամ աւերիչ. (ՅԱՅՏ. Թ 11)։

ՇՈՒՆ՝ նշանակ է անմաքրութեան, նաեւ՝ հաւատքի մէջ ապստամբութեան. (ԱՌԱԿ. ԻԶ 11), (ՓԻԼԻՊ. Գ 2), (ՅԱՅՏ. ԻԲ 15), երբեմն նաեւ՝ արթնութեան (ԵՍ. ԾԶ. 10)։

ՑՈՒԼ. նշանակ է կատաղի թշնամիի. (ՍԱՂ. ԻԲ 12)։ ՑԼՈՒ ԶՈՒԱՐԱԿ կը նշանակէ «ժողովուրդ». (ԵՐԵՄ. Ծ 27), (ԵԶԵԿ. ԼԹ 18)։ Իսկ ԳՈՄ կամ ՄՍՈՒՐ՝ նշանակ է քաղաքի կամ տան. (ՍԱՂ. Դ 2)։

ԳՕՇ կամ ԱՅԾ կը նշանակէ Մակեդոնացի թագաւորներ, մանաւանդ Աղեքսանդր Մակեդոնացին. (ԴԱՆ. Ը 5-8)։ Ընդհանրապէս՝ նշանակ է «չարերու». (ՄԱՏԹ. ԻԵ 32-33)։

- Յաջորդաբար պիտի շարունակուի…

ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ

Նոյեմբեր 5, 2024, Իսթանպուլ